Οι μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες Κωνσταντίνος και Ευάγγελος Ζάππας, ο πρώτος, ιδρυτής του Ζαππείου Μεγάρου (στην Αθήνα) και 
ο δεύτερος οραματιστής της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, ευτύχησαν να δουν το μεγαλοπρεπές εκπαιδευτήριο 
Ζάππειο στην Πόλη και την πραγματοποίηση των Ολυμπίων Ζαππείων (στην Αθήνα). Ο Κωνσταντίνος Ζάππας ανταποκρίθηκε 
στις κοινωνικές ανάγκες της εποχής του και με προθυμία ανέλαβε την χορηγία των απαραίτητων οικονομικών πόρων για την 
ίδρυση ενός εκπαιδευτηρίου – πρότυπο για την εποχή. Το Σεπτέμβριο του 1875 γίνεται η έναρξη των μαθημάτων σε 
ενοικιασμένο κτήριο στην περιοχή Μνηματακίων της Πόλης.


Το 1879 το Ζάππειο ανακηρύσσεται ισόβαθμο με το Αρσάκειο. Η πνευματική αυτή συνεργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, μεταξύ 
του Ιδρυτού («Ιδρυτής» ονομάζεται το άτομο το οποίο είναι υπεύθυνο να εκπροσωπεί το σχολείο ενώπιον των Τουρκικών 
Αρχών) του Ζαππείου κ. Νικολάου Κεφάλα και του Προέδρου της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας Αθηνών, καθηγητού κ. 
Μπαμπινιώτη. Το 1881 αρχίζει η ανέγερση του ιδιόκτητου κτηρίου του Παρθεναγωγείου με τις ευλογίες του Οικουμενικού 
Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄, ο οποίος και θέτει το θεμέλιο λίθο.


Το 1885 και σε πανηγυρικό κλίμα γίνονται τα εγκαίνια του μεγαλοπρεπούς κτηρίου, το οποίο φιλοξενεί ως οικότροφους 
μαθήτριες από τις Ελληνικές κοινότητες της Ανατολής και των Βαλκανικών χωρών. Στο Παρθεναγωγείο τους παρείχαν την ηθική, 
μορφωτική και επιστημονική διαπαιδαγώγηση για την εκτέλεση του προορισμού των Ζαππίδων στο σπίτι και στην κοινωνία.


Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τα γεγονότα του ’55 όπου αν και είχε μεγάλες υλικές ζημιές -οι οποίες αποκαταστάθηκαν 
μέσα σε μισό χρόνο- και του ’64 -χρονιά που υπήρξε σοβαρή μείωση του μαθητικού πληθυσμού του σχολείου λόγο των 
απελάσεων Ελλήνων υπηκόων Κων/πολιτών, ο μαθητικός πληθυσμός μειώθηκε και το Ζάππειο συνέχισε την πορεία του, ως 
κοινοτικό σχολείο. Το 2000 το Ζάππειο Λύκειο έγινε μικτό. Από τις απόφοιτες του Παρθεναγωγείου πάρα πολλές έχουν 
διακριθεί στον εκπαιδευτικό, πνευματικό, πολιτικό και κοινωνικό τομέα.